rafet el roman'ın 1995 senesinde çıkardığı
(bkz: gençliğin gözyaşları) isimli albümünden olağanüstü bir şarkı,
böylesi gelmedi daha,
ve tabi ki klibi de bir o kadar hüzünlü,
bu şarkıları dinleyince bende oluşan en kuvvetli his "keşke hiç büyümeseydim 90'lar 2000'lere hiç dönmeseydi" oluyor.
buyrunuz;
sorma neden
Elimde yine kalemim
Yazıyorum seni sayfalara
Seneler seneler
Kitap olmuş anılarla
Gizlesem hiç fayda etmez
Söylesem de daha beter
Sorma neden sorma neden
En derinde en son arzum
Şu halimde sana yakın
Olsam yeter sorma neden
Neden geceler bu kadar sessiz
Neden rüyalar neden bu kadar uzak
Neden derler iyiler çok yaşamaz
Al bu canım senin al senin olsun